در ارتفاعی فراتر از خویش ایستاده ام
و چون نیک به خویش می نگرم،
جز نقطه ای تاریک  و  جنبنده که راهی جستجو می کند، نمی بینم.

در ارتفاعی فراتر از جهان ایستاده ام
و چون نیک به جهان می نگرم، 
جز نقطه ا ی تاریک و چرخان که  امتداد روشن هیچ راهی در آن پیدا نیست ، نمی بینم.

با این همه چون به فرو دست باز می گردم ،
 هزار راه و روشنی در خیال من غوغا می کند !